ni: Loida S. De Joya
Teacher 3, Ricardo A. Pronove Elem. School
Magdalena Sub-Office, SDO Laguna
Noong ako ay bata pa, ang MAPEH ay isa lamang asignaturang kinakailangan kong kunin upang makumpleto ang aking pag-aaral. Para sa akin, ito ay puro lang kanta, pagguhit, pagsasayaw, at pag-aaral tungkol sa katawan. Hindi ko lubos na naunawaan kung bakit kailangan ko itong pag-aralan. Ang mga oras na ginugugol namin sa pag-awit ng mga awiting bayan o pagguhit ng mga simpleng bagay ay tila ba isang pag-aaksaya ng panahon.
Ngunit nang ako ay naging guro, lubos kong naunawaan ang kahalagahan ng MAPEH sa pag-unlad ng isang bata. Ang mga araling natutunan ko noon ay naging pundasyon ng aking pagtuturo. Natuklasan ko na ang MAPEH ay higit pa sa mga simpleng aktibidad; ito ay isang mahalagang bahagi ng holistic development ng isang bata.
Ang musika, halimbawa, ay hindi lamang tungkol sa pag-awit. Ito ay isang unibersal na wika na nagpapahayag ng damdamin at nagbubuklod sa mga tao. Sa pamamagitan ng musika, natututo ang mga bata na ipahayag ang kanilang sarili, makisalamuha sa iba, at ma-appreciate ang iba’t ibang kultura. Ang pagtugtog ng isang instrumento o pag-awit sa isang koro ay nagbibigay sa kanila ng kumpiyansa at nagpapabuti sa kanilang memorya at konsentrasyon.
Ang sining naman ay nagbibigay-daan sa mga bata na maging malikhain at maipahayag ang kanilang mga ideya sa pamamagitan ng iba’t ibang medium. Sa pagguhit, pagpipinta, o paglililok, natututo silang mag-isip nang kritikal, mag-solve ng mga problema, at maging mas mapagmasid sa kanilang kapaligiran. Ang sining ay nagtuturo rin sa kanila ng pasensya at determinasyon, lalo na kapag nakakaharap sila ng mga hamon sa kanilang mga likhang sining.
Ang physical education ay mahalaga para sa pisikal at mental na kalusugan ng mga bata. Sa pamamagitan ng mga pisikal na aktibidad, natututo silang magkaroon ng disiplina sa sarili, magtrabaho nang sama-sama, at magtakda ng mga personal na layunin. Ang paglalaro ng sports ay nagtuturo rin sa kanila ng kahalagahan ng fair play, paggalang sa iba, at pagtanggap ng pagkatalo.
Ang health naman ay nagbibigay ng kaalaman sa mga bata tungkol sa kanilang katawan at kung paano ito pangalagaan. Natututo sila tungkol sa nutrisyon, kalinisan, at mga sakit. Ang health education ay nagtuturo rin sa kanila kung paano gumawa ng mga malusog na desisyon at kung paano mapanatili ang kanilang emosyonal na kagalingan.
Ngayon, kapag nagtuturo ako ng MAPEH, sinisikap kong ikonekta ang mga aralin sa totoong buhay ng aking mga estudyante. Halimbawa, kapag tinatalakay namin ang tungkol sa nutrisyon, dinadala ko sila sa isang grocery store at tinuturuan kung paano pumili ng mga masustansiyang pagkain. Kapag naman tinatalakay namin ang tungkol sa pagiging malikhain, nagpapalikha ako sa kanila ng mga sining gamit ang mga materyales na madali nilang makuha sa kanilang kapaligiran.
Napagtanto ko na ang MAPEH ay hindi lamang isang asignatura, ito ay isang paraan upang mahubog ang mga kabataan na maging mga responsableng mamamayan. Sa pamamagitan ng MAPEH, natututo silang maging malusog, malikhain, at mapanuri. Higit sa lahat, natututo silang maging masaya at masiyahan sa buhay.
Bilang isang guro, masaya ako na nagkaroon ako ng pagkakataon na maibahagi ang aking kaalaman at karanasan sa mga bata. Naniniwala ako na ang MAPEH ay isang mahalagang bahagi ng edukasyon ng bawat bata.